بازگشت
اګر تغییر مثبت میخواهید توافق کنید!
دوکتور صلاح الدین سعیدی - سعید افغـانی دوکتور صلاح الدین سعیدی - سعید افغـانی

۰۹/۰۵/۲۰۰۹

 

 (نکات چندی در مورد انتخابات ریاست جمهوری ۱۳۸۸ افغانستان )

 

 

 

          نــبـض حوادث کشور به شدت تام می تپد. هست موارد و لحظات که  از تعـقـیـب مسایل  و لحظات داغ  روز   به عقب میمانیم.

         در سیاست مانند همیشه  منافع و مصالح اینکه کی با کی در کدام مرحله چه منفعت مشترک دارد  و سخن ومعیار اصلی از منافع و مصالح مشترک باید چه باشد و کدام خطوط سرخ وجود دارد که عبور از آن ممکن نیست – از اهمیت ویژه برخوردار است.

          تلاش برای ګرفتن قدرت سیاسی بخاطر تحقق اهداف سیاسی یک امر نورمال،  قابل فهم است. بشریت در قرن بیست یکم راه دیګر درست را به جز دموکراسی نیم بند امروز  - در اختیار ندارد. بلی سیاست خدمت است و عبادت درصورتیکه به قصد خدمت به خلق الله باشد.

         بلاخره زمان آن رسیده که به دقت باندیشیم که آیا وضع موجود قابل تحمل است و یا خیر؟

          میدانیم که سیاست غیر شفاف اقتصادی، سیاسی غلط کادری، عدم تطبیق قانون و بی کفایتی مسلکی و سیاسی عوامل عمده این وضع  رقت بار در کشور ما است. اګر جواب چنین است که وضع موجود قابل قبول نیست و ضرورت جدی برای تغییر است پس راه حل و رسیدن به این تغییر از کدام راه تامین شده میتواند؟ صرف دو راه وجود دارد یکی  راه سیستم براندازی و تشدد  و دیګر هم مبارزه و تلاش برای تحقق اهداف از طروق انسانی، مسالمت آمیز و با جلوګیری از قربانی های غیر ضروری.

        چنانچه میدانیم  یکی از راه ها مبارزات انتخاباتی است. انتخابات و رفتن به انتخابات برای کسب آراء ملت بخاطر کسب  مشروعیت برنامه ها ی مطروحه است.

         نمی دانم چه بازی ها، تطمیع، تهدید و یا فریب در کار بوده اما باید با پیګیری به طرف اهداف انسانی خویش رفتن از امکانات موجود به صورت پیګیر استفاده کردن یک ضرورت است( من طریق سعی می آریم بجا – لیس للانسان الی ما سعی).

          ملت و مردم آکاه باید رسالت خویش را اداء کنند. بلاخره ګپ اخیر را باید به ملت مربوط دانست. ملت و رهبری باید با برخورد پیګیر و متین به طرف هدف انسانی خویش در حرکت باشند.

          باید درک کرد که رهبران و سربازان دایمی وجود ندارند مواضع و عمل کرد ها است که کی در کدام مقطع به نفع ملت کار میکند و باید وی را تأیید کرد.

               ضرورت است و باید عمیقا درک کرد که اداره حاکم فعلی از امکانات زمانی و مالی وبه تاسی از آن با استفاده از همین امکانات مالی از امکانات  کادری خوب برخوردار است. اپرات دولتی، وسایل اطلاعات جمعی و ....... را در اختیار دارد.

        بدون وحدت، تفاهم، هوشیاری و پختګی لازم سیاسی و بدون ګرفتن ابتکار عمل  در دست خویش یعنی بدون تفاهم و کواوردینه خوب بین کاندیدان انتخابات ریاست جمهوری سال ۱۳۸۸ افغانستان به تغییر مثبت نایل نه خواهیم شد.

               ما به زور ملت و مردم اعتقاد داریم. باید به درست بودن راه و باید به ضرورت تغییر مثبت معتقد بود. من به این باورم که در صورت پیروی از رموز فوق انشاء الله اراده ملت کامیاب شدن است.

            همان قسم که در کشور ما دارد دیموکراسی تمرینات اولی خود را میپیماید، همان قسمی که کاندیدان ریاست جمهوری در یک مضیقه زمانی و مالی و کادری قرار داده شدند، همان قسمی که سبکدوشی و کشیدن از تابعیت دومی که بعضی از کاندیدان به آن خلاف وبالاتر از خواست و توان خویش از لحاظ زمانی و تخنیکی مواجه شدند، این و دهها اصول و ملاحظات عملی و قانونی دیګری که من بنابر جلوګیری از طول کلام از ذکر آن ابا میورزم – سفارش دارم از هدر شدن وقت و راه کرد ها به طرف غیر قانونی و غیر مشروع بودن انتخابات باید جلوګیری کرد.      

           من به این معتقدم که بقا این اداره به شکل که است سبب سرکشی ها و برخورد ها غیر متمدنانه آینده خواهد شد و این نه به نفع مردم افغانستان، نه به نفع مجامع بین الملی و صلح است.

         مراجع و کسانی که  از تداوم حاکمیت فعلی ضعیف  و آزموده شده برای فعلا خوش خواهند بود عبارتند از مخالفین مسلح، بخش از ادارات استخباراتی کشور های همسایه، بخشی از تفنګ سالاران، شخصیت های کاذب و قوم پرست و نیرو های مافیای.

            عوامل  هم همین است که بعدا در معامله و تحت فشار قرار دادن چنین حاکمیت ضعیف کماکان به منافع خود کار کرده بتوانند و افغانستان را ګاو شیری خود کما کان بر اساس (بقا ما کان علی ماکان) سازند.

            نقش تاجران و کمپینی های بین المللی که از دولت افغانسان و یا هم کشور های جهان قرار داد های خوب و پر درآمد  را در افغانستان بدست آورده اند نیز به صورت قطع در آنچه در کشور ما میګذرد مؤثر و تعیین کننده است.

         تغییر تغییر و تغییر مثبت و تیم قوی کاری و سیاسی ضرورت است! این را باید تمام افراد و نیرو های خیرخواه این جامعه  و جهان درک نمایند.  ضرورت است اګر تخلفات از قانون  در انتخابات موجود ریاست جمهوری ادامه پیدا کند باید و باید تمام خیر خواهان وطن متحدانه عمل نموده و حتی مشروعیت انتخابات را مورد سوال و مداقه قرار دهند.

           با تمام صراحت باید ګفت که در داخل نظام حاکم شخصیت های زیاد هستند که با قرار ګرفتن در سیستم نا بکار نتوانستند کار مؤثر را به پیش ببرند. من مطمین ام که با تغییر مثبت جدید در اداره کشور زمینه های کار بهتری برای شان آماده خواهد شد.  درین تغییر آوری  نباید سیستم برانداز بود بلکه وباید سیستم ساز بود.

لذا بر تمام آنهای که خیر، صلاح  و فلاح این کشور را خواهان اند و به تغییر ضرورت احساس میکنند باید دست به دست هم داده با وجود رقابت سیاسی معیین در مسایل معیین خیر  به توافق برسند.

توافق برسر ضرورت به تغییر، توافق بر سرتطبیق قانون، توافق بر نظارت از شفافیت انتخابات، توافق به مراعات کلتوری عالی انتخابات، توافق بر واقعیت نګری، توافق بر عدم همکاری با نیرو های که سیستم برانداز اند، توافق به روشن ساختن قواعد بازی سیاسی، جلوګیری از سوء استفاده از منابع دولتی  برای مسایل شخصی انتخاباتی، توافق بر کاندید مشترک حد اقل در مرحله دوم انتخابات ریاست جمهوری ۱۳۸۸ افغانستان (وضع نشان میدهد که  در افغانستان دوره دوم انتخابات ریاست جمهوری صورت ګیرد).

ضرورت همکاری بیشتر انسان های خیر خواه جـــدا مطرح است. میخواهم تاکید و تکرار کنم که راه دیګر وجود ندارد.

این همکاری و توافق  توافق بر توافق  آینده است. این توافق و قرار داد  در واقعیت توافق و قرار داد به مواد بیشتر در آینده است.

ضرورت است در صورتیکه در انتخابات مستقیم مطرح باشیم و یا خارج از آن برای امر خیر، مصالح و منافع ملت و امر صلح کارکرد. این است رسالت.

 این همکاری حتی حریفان سیاسی به معنای تقسیم کرسی های دولتی آینده، به معنای ګذشت از برنامه های کاری خویش، به معنای احسان ګذاری بر دیګران نیست.

این همکاری به معنای همکاری افـــــــــــــــراد، شخصیت های سیاسی کشور، کلکتیف ها، احزاب و سازمان های سیاسی بر  امر خیر ومصلحت همه است.

 

و السلام – فاعتبروا یا اولی الابصار


May 10th, 2009


  برداشت و بازنویسی درونمایه این تارنما در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید.
 
بازگشت
گزیده مقالات